Fly4free.pl

Godziny otwarcia to 10:00 am - 2:00 pm, ceny:





Po drodze mijamy Hamelin Pool, gdzie znajdują się jedne z najstarszych organizmów na Ziemi – stromatolity. Brzmi kosmicznie, ale niestety - pomost widokowy został zniszczony przez cyklon Seroja w 2021 roku i do tej pory nie został naprawiony. Można co prawda zobaczyć stromatolity z brzegu, ale my decydujemy się jechać dalej.

Kolejny przystanek – Shell Beach. To jedno z niewielu miejsc na świecie, gdzie plaża nie jest z piasku, a z miliardów maleńkich muszelek. Miejsce wygląda naprawdę bajecznie.





Warto przystanąć jeszcze kawałek za plażą. Z punktu widokowego Eagle Bluff Lookout naprawdę widać rekiny:)





Nie mogę pominąć polecajki - tankując w Danham można ogarnąć i paliwko i obiad w wyjątkowej cenie i nawet magnes:) (Wbrew pozorom nie żywimy się tylko fish&chips. Ale prawie ;-)









Wreszcie docieramy do Monkey Mia. To miejsce znane z dzikich delfinów, które od lat przypływają tu, by dostawać rybki od ludzi. Historia zaczęła się w latach 60., gdy pewien rybak zaczął dzielić się połowem, a teraz stoi tu spory kurort z basenami, barami i hotelem.





Wieczorem obserwujemy żółwie, pelikany i papugi. Galah, czyli różowe kakadu, przesiadują na drzewach, kręcą się po okolicy i głośno skrzeczą.





Rano sprawdzamy na własnej skórze, czy warto płacić za "dolphin experience". W skrócie – niekoniecznie.





Ludzie stoją po kostki w zimnej wodzie, czekając, aż łaskawie wybrani zostaną do nakarmienia delfinów (właściwie to chyba nikogo nie wybrano). My poszliśmy na pomost – widok ten sam, a za darmo! Być może w sezonie, gdy tłumy się kłębią, może to mieć jakiś większy sens.






Po delfinach czas ruszyć w dalszą drogę. Po 200 km zatrzymujemy się w Billabong Roadhouse – klasycznym przystanku na trasie. To jedno z tych miejsc, gdzie można zatankować, zjeść coś ciepłego i chwilę odpocząć przed dalszą drogą. Przeglądając menu,





dochodzimy do wniosku, że po takiej skondensowanej dawce atrakcji w ostatnich dniach nie mamy już sił na kolejne intensywne zwiedzanie. Planowaliśmy odwiedzić Kalbarri National Park, ale zmęczenie daje się we znaki. To podobno jedno z najpiękniejszych miejsc w regionie – spektakularne wąwozy, formacje skalne jak Nature’s Window, platforma widokowa Kalbarri Skywalk oraz klify na wybrzeżu, skąd można podziwiać wieloryby (w odpowiednim sezonie). Ale nie mamy chwilowo siły robić nic spektakularnego ;-) Poza tym, na jakiś porządny trekking po wąwozach i punktach widokowych zwyczajnie nie starczyłoby nam już czasu. Może kiedyś tu wrócimy!
Wieczorem docieramy w okolice Geraldton, na darmowy kemping (właściwie plac dla kamperów z dostępem do łazienek z zimnym prysznicem) nad oceanem, znaleziony dzięki aplikacji WikiCamps. Nasza podróż byłaby znacznie trudniejsza bez tej apki. Można w niej znaleźć darmowe lub tanie miejsca na nocleg, z opiniami i zdjęciami użytkowników, ciekawe punkty, stacje benzynowe. Działa oflajnowo, w odróżnieniu od darmowego Camper Mate. Warto wydać te parę dolarów. Tymczasem instalujemy się tutaj
https://maps.app.goo.gl/RzTULify2kpNEUV79 i idziemy nad ocean.





Plaża wygląda trochę bardziej jak nad Bałtykiem – fale, morska bryza i trochę chłodniejsze powietrze. Na piasku leży coś dziwnego – przezroczyste, galaretowate… Meduza? Jakiś morski stwór? Nie wiem, ale wygląda tajemniczo. Ktoś podpowie? Sporo ich tam.






10 listopada - Stromatolity, pustynia i pierwszy kangur

Kolejny dzień w drodze.





Po drodze mijamy Coolimba & Leeman Lake, które wygląda jak miejsce z innej planety. Doczytuję później, że to okresowe, słone jezioro.





Dojeżdżamy do Lake Thetis, czyli jednego z niewielu miejsc na świecie, gdzie można zobaczyć stromatolity – żywe skamieniałości sprzed tysięcy lat. Są jednymi z najstarszych form życia na Ziemi. Były tu zanim pojawiły się dinozaury!





Całe jezioro można obejść dookoła – to około 2 km przyjemnego spaceru.

https://youtu.be/wHFgxaHqhuE





I wreszcie! Pierwszy żywy kangur :) Do tej pory wszystkie, które widzieliśmy, leżały na poboczach australijskich dróg:( W końcu jednak trafiamy na żywego osobnika. A nawet trzy, wszystkie w okolicy Thetis.





Wjeżdżamy do Pinnacles Desert, jednej z najbardziej niezwykłych atrakcji Australii Zachodniej. Setki wapiennych kolumn wyrastają z żółtego piasku, tworząc krajobraz rodem z innej planety. Park Narodowy Nambung, w którym się znajdujemy, oferuje zarówno piesze trasy, jak i trasę samochodową, którą można przejechać pomiędzy formacjami. Bilet wstępu jest liczony za samochód.





Naukowcy nie są zgodni co do genezy tych skał. Jedna z teorii mówi, że powstały z muszli morskich sprzed milionów lat, inna – że to pozostałość po dawnych lasach, gdzie wapienne osady zastąpiły drewno.





Przy Pinnacles Desert znajduje się niewielkie muzeum poświęcone ekosystemowi regionu i jego geologii. Poza eksponatami związanymi z fauną i florą natrafiamy na… wystawę karaluchów.





Tym razem są martwe i za szkłem, co stanowi pewne udogodnienie w porównaniu do tych, które spotkaliśmy pierwszej nocy ;-)
Dzień kończymy w Caravan Park Lancelin, gdzie za 45 AUD mamy standardowy plac z prądem i dostępem do łazienek. Kemping położony tuż przy plaży z takim bajkowym do niej dojściem.






11 listopada – Wydmy Lancelin, Yanchep National Park i finał relokacji kampera

Caravan Park Lancelin, w którym się zatrzymaliśmy, nie był przypadkowym wyborem. To świetna baza wypadowa do słynnych wydm Lancelin, które znajdują się tuż obok – można dojść pieszo, ale my, mając jeszcze do dyspozycji kampera, podjeżdżamy na parking.





Pierwszy postój – Lancelin Sand Dunes, największe wydmy Australii Zachodniej. Śnieżnobiały piasek, który wygląda jak krajobraz rodem z Sahary.
Można tu wypożyczyć deski do sandboardingu, ale my już chyba mieliśmy wystarczająco dużo przygód w tym tygodniu.
Robimy krótki spacer, podziwiamy panoramę i ruszamy dalej – w kierunku Perth.






Kolejny przystanek – Yanchep National Park, jedno z nielicznych miejsc w Zachodniej Australii, gdzie można zobaczyć koale. Wstęp to 17 AUD za samochód, w pakiecie dostajemy nie tylko widok na te słodkie futrzaki, ale też kilka tras spacerowych oraz możliwość zobaczenia kangurów i emu.





Koale są w swoim żywiole - 90% czasu śpią, a resztę jedzą ;)
A my? No cóż… koale wyglądają na zrelaksowane, ale nasz kamper zaczyna się sypać – dosłownie. Na ostatniej prostej odpada element trzymający dach. Na szczęście konstrukcja się trzyma, ale lekki stres jest – czy wypożyczalnia się przyczepi?





W Perth kończy się nasza przygoda z kamperem. NIe wiem jak to się stało, że przejechaliśmy 3400 km – 600 km więcej, niż przewidywał darmowy limit! Z lekką obawą oddajemy pojazd, ale okazuje się, że… Australijczycy naprawdę są wyluzowani. Pracownik patrzy na kampera, widzi usterkę i rzuca „No worries, mate”. Na licznik kilometrów chyba w ogole nie patrzy albo uznaje, że „It happens” ;-)
Zleca też zwrot pełnego depozytu – 1028 AUD (wraz z prowizją pobraną przy blokadzie na Revolucie) oraz 300 AUD za paliwo, które było częścią umowy relokacyjnej.
Pieniądze nie wróciły od razu – całość trafiła na konto po kilku dniach, co jest standardową procedurą w przypadku depozytów blokowanych na kartach. Na szczęście wszystko odbyło się bez żadnych problemów, a finalnie koszt całej relokacji zamknął się w symbolicznych kwotach.
Czy warto relokować kampera?
Po tygodniu możemy już uczciwie podsumować tę formę podróży.

Plusy
- Oszczędność pieniędzy
- Swoboda podróżowania – brak konieczności szukania hoteli, własny środek transportu, możliwość spania w pięknych miejscach.
- Unikalne miejsca – Ningaloo Reef, Pinnacles Desert, Zatoka Rekina, Lake Thetis – zobaczyliśmy mnóstwo rzeczy w krótkim czasie.

Minusy
- Czasu zawsze za mało – musieliśmy trzymać się harmonogramu, zamiast delektować się miejscami dłużej.
- Koszty paliwa – kamper 4WD to paliwożerna bestia.
- Brak elastyczności – terminy są sztywne, trzeba odebrać i oddać auto na czas.

Drive4free – czy to faktycznie kamper za 1 AUD dziennie?
No… prawie ).
- 6 dni – faktycznie 1 AUD/dzień
- Dodatkowy (opcjonalny) dzień – 75 AUD (więcej się nie dało dokupić)
- Opłata pośrednika – 39 AUD ( choć pośrednik https://coseats.com/campervan-relocation - chwali się, że jest to opłata zwrotna, to w praktyce nie jest to takie proste)
- Paliwo – 852 AUD, z czego 300 AUD wróciło

No ALE. Gdybyśmy chcieli tego kampera wynająć na taką trasę… to sam koszt wynajmu wyniósł by około 10 000 PLN. O połowę taniej byłoby gdyby wynająć w Perth i oddać w Perth, ale to nadal zdecydowanie więcej niż to co wydaliśmy;-)





https://www.britz.com/au/en

Podsumowanie – dla kogo relokacja?
- Dla oszczędnych podróżników – jeśli ktoś chce przejechać kawał Australii minimalnym kosztem, to świetna opcja.
- Dla tych, którzy nie boją się jeździć pod presją czasu – relokacja to wyścig z terminem, a nie leniwa podróż.
- Dla tych, którzy nie mają innego sposobu na transport – relokacje zdarzają się na trasach, gdzie komunikacja publiczna jest kiepska.

A dla kogo nie?
- Jeśli ktoś chce zatrzymywać się wszędzie na długo i planować trasę bez ograniczeń.
- Jeśli ktoś nie chce ryzykować z limitem kilometrów i terminami.
- Jeśli komuś przeszkadza „życie w kamperze” – spanie, gotowanie i organizacja dnia w małej przestrzeni.
Czy zrobilibyśmy to jeszcze raz? Tak, ale chętnie z większym zapasem czasu!
Bo Australia jest piękna, ale wymaga przestrzeni – nie tylko na mapie, ale i w planowaniu podróży.





Tymczasem ruszamy do dobrze znanego nam Fremantle – miejsca, gdzie wreszcie możemy zwolnić tempo, odetchnąć i zastanowić się, co dalej.@AgaGy Powiem Ci, że to ciężka praca z tymi relacjami, nie wiem czy jeszcze się kiedyś zdecyduję ;-) Ale dzięki za miłe słowo.Fremantle Prison, Wave Rock, York, Perth

Siedzimy we Fremantle, miała być jedna noc na regenerację, ale przedłużyliśmy do dwóch. Wypoczywamy. Szacun dla Szoniego za prowadzenie auta przez te tysiące km … ja optymistycznie wyrobiłam sobie międzynarodowe prawo jazdy...ale nie odważyłam się zasiąść za kierownicą. No cóż, lepiej wychodzi mi prowadzenie na samolot ;-)
Po raz kolejny zmieniamy bezkosztowo rezerwację auta, za które ostatecznie płacimy w http://www.nobirds.com.au 272 AUD za “small hatchback”na 4 dni (w tym pełne ubezpieczenie).
Włóczymy się po miasteczku i odwiedzamy jego najsłynniejszy zabytek – Fremantle Prison. Więzienie zbudowane przez zesłanych tu w XIX wieku skazańców. Działało do 1991 roku.To największa budowla w Australii Zachodniej, wpisana na listę UNESCO.





Jest kilka wariantów wycieczek, nie można zwiedzać bez przewodnika. Koszt https://fremantleprison.com.au/tours/tour-prices/





Po analizie prognozy porzucamy pomysł jazdy na zimniejsze południe i ruszamy do Golden Outback. Listopad to tu środek wiosny – w Perth jeszcze przyjemne temperatury, ale w głębi kontynentu będzie gorąco. Idealnie pod namiot:)





I znowu w drodze! W sklepach grudzień, na polach sierpień, a na drogach wielkie brokuły. Taka to listopadowa Australia ;-)





Docieramy do Hayden, gdzie…
surfujemy w granicie,









kąpiemy się w słonym basenie i Magicznym Jeziorze,









wchodzimy do paszczy hipopotama,





a kangury to nam z ręęęki jedzo;)





I coś mi się tak zdaje, że stąd to już niedaleko do Narni... :)





PS. tam pewnie jest tak samo...tylko bez much;)

Szczerze polecam te okolice, tu naprawdę jest co robić.





Wave Rock to jedno z tych miejsc, gdzie można poczuć się jak na innej planecie. 15-metrowa i 110-metrowa skalna fala, którą natura rzeźbiła przez miliony lat, to dla ludu Noongar ślad wielkiego węża Wagyl, który według mitologii Aborygenów stworzył rzeki i jeziora. Geolodzy tłumaczą jej kształt nierównomierną erozją i działaniem wody, ale niezależnie od wersji, robi ogromne wrażenie.

Bardzo ciekawa jest 3,6-kilometrowa pętla wokół Wave Rock. Szlak prowadzi przez jeziora solne i pustynny krajobraz, mija się też malutkie lotnisko:)














Po spacerze odwiedzamy Wildlife Park, gdzie kiedyś można było zobaczyć koale (choć niestety już ich tu nie ma). Park ma trochę przygnębiający klimat, choć daje możliwość zobaczenia lokalnej fauny – kangurów, emu i innych zwierząt. Ale drugi raz bym nie poszła, wolę je w naturze. Koszt biletu - 15 AUD.





Zatrzymujemy się w Wave Rock Caravan Park na dwie noce, co jest naprawdę dobrym pomysłem. Nie mamy już ochoty na pośpiech. Zwiedzamy okolicę, zaprzyjaźniamy się z liczniejszymi tu pająkami





i chillujemy :)






Nocowanie na campingach w namiocie jest jeszcze korzystniejsze cenowo niż w kamperze. Warto się tu https://waverock.com.au/accommodation/w ... avan-park/ zatrzymać, bo płacąc za nocleg opłacamy już też bilety na Wave Rock, Magic Lake i Mulca Cave. Dwie noce i te wszystkie atrakcje kosztują nas łącznie 90 AUD.

Powoli wracamy... Po drodze jeszcze Jaskinia Mulka








i cmentarz dla psów.





I jednego kotka. Ja to rozumiem.





Ostatnią noc postanawiamy spędzić w uroczym York, pierwszym mieście wewnątrz kontynentu w Zachodniej Australii. Osada miała być rolniczym zapleczem dla Perth, ale dziś zachwyca kolonialną architekturą.